Zara Nelsova

Zara Nelsova
Imię i nazwisko	Sara Katznelson
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1918 ; Winnipeg
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	10 października 2002 ; Nowy Jork
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	wiolonczelistka
	Instrument
	wiolonczela „Marquis de Corberon” Stradivarius (1726);

Zara Nelsova, właśc. Sara Katznelson^[1] (ur. 23 grudnia 1918 w Winnipeg, zm. 10 października 2002 w Nowym Jorku) – amerykańska wiolonczelistka pochodzenia rosyjskiego^[1]^[2].

Życiorys

Była córką flecisty, który udzielał córce pierwszych lekcji muzyki^[2]. W latach 1924–1928 była uczennicą Dezső Mahalka^[2]. W 1929 roku wyjechała do Londynu, gdzie kształciła się pod kierunkiem Herberta Walenna^[1]^[2]. Debiutowała w 1931 roku na koncercie z London Symphony Orchestra^[2]. W 1937 roku wykonała z tą orkiestrą pod batutą Malcolma Sargenta Koncert wiolonczelowy d-moll Édouarda Lalo^[1]. Wspólnie z dwoma swoimi siostrami, grającymi na fortepianie i skrzypcach, założyła Canadian Trio, z którym występowała w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Australii i Południowej Afryce^[1]^[2]. Od 1940 do 1943 roku była pierwszą wiolonczelistką Toronto Symphony Orchestra^[2].

W 1942 roku po raz pierwszy wystąpiła w Stanach Zjednoczonych, grając w nowojorskiej Town Hall^[1]^[2]. W 1955 roku przyznano jej obywatelstwo amerykańskie^[1]. Od 1962 roku wykładała w Juilliard School of Music w Nowym Jorku^[1]^[2]. W 1953 roku poślubiła pianistę Granta Johannesena, z którym grała w duecie^[1]^[2].

Wykonywała przede wszystkim utwory twórców XX-wiecznych, w tym Paula Hindemitha, Samuela Barbera i Dmitrija Szostakowicza^[1]. Ernest Bloch zadedykował jej swoje 3 suity na wiolonczelę solo^[1].

Grała na wiolonczeli Stradivariego „Marquis de Corberon” z 1726 roku^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 27. ISBN 978-83-224-0808-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2583. ISBN 0-02-865529-X.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 27. ISBN 978-83-224-0808-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2583. ISBN 0-02-865529-X.

[1]

[2]